مقدمه:
شايد از همان اولين باري که اولين پيپ در ميان لب هاي اولين پيپ کش قرار گرفته ، اين سوال مطرح شده است که چگونه مي توان اسموکي لذت بخش بدون گزش زبان و تجربه هاي ناخوشايند داشت .
شايد مهمترين دليلي که بسياري از پيپ کش هاي تازه کار بعد از چند بار سعي و تلاش ناموفق ، پيپ کشيدن را رها کرده اند ، حس ناخوشايند گزش زبان باشد و احتمالا به اين باور رسيده اند که طرفداران پيپ و توتون شايد افرادي خود آزار هستند که از حس ناخوشايند گزش زبان ، لذت مي برند .
اما بايد گفت که گزش زبان به هيچ وجه حس طبيعي و نرمال در فرآيند پيپ کشيدن نيست .
متاسفانه بعصي از افراد تازه وارد به دنياي پيپ به درستي آموزش نديده اند و با اطلاعات و دانش کافي قدم به اين دنيا نمي گذارند و همين غفلت و کوتاهي يکي از مهمترين دلايل کنار گذاشتن پيپ کشيدن توسط اينگونه افراد است حتي قبل از اينکه ديواره پيپ آنها لايه کربني به خود بگيرد .
پيپ کشيدن هنري برگرفته از مهارت هاي لازم براي اين کار است و بهره بردن از اين مهارت ممکن نخواهد بود جز با تمرين و تکرار و تبحر پيدا کردن در آنها و خوشبختانه اين کار از هر کسي بر مي آيد و امکان انجام آن براي تمام افراد مشتاق وجود دارد .
گزش زبان عموما به يکي از دلايل زير است :
پيپ که به خوبي آب بندي نشده باشد .
بارگذاري نامناسب توتون در داخل پيپ .
استفاده از توتوني که ميزان رطوبت مناسبي نداشته باشد .
اين مشکل در بين کساني که سيگارت مصرف مي کرده اند و بنا به دلايلي قصد ترک آن و انتخاب پيپ را دارند ، بسيار رايج است .
توجه داشته باشيد که پيپ کشيدن با کشيدن سيگارت بسيار متفاوت است . شايد مشکل ترين مرحله براي اينگونه افراد ترک سيگارت نباشد بلکه آماده سازي پيپ جهت کشيدن و صرف وقت و زمان و صبر و حوصله است که اين افراد با آن بيگانه و نا آشنا هستند .
اولين قانون اين است که دود حاصل از سوختن توتون را نبايد در ريه ها فرو داد چرا که براي دريافت طعم و مزه توتون بايد آن را در داخل دهان احساس کرد همانند مزه کردن يک نوشيدني گوارا و يا يک دسر خوشمزه و لذيذ .
توجه به اين نکته ضروري است که دود پيپ بسيار خالص و گيرا تر از دود هر سيگارتي است که تا بحال توليد شده است پس فرو دادن آن در شش ها تجربه اي خوشايند را براي شما به دنبال نخواهد داشت و يکي از دلايلي که پيپ آسيب و صدمه کمتري نسبت به مصرف سيگارت بر روي سلامتي افراد دارد همين عامل است چرا که با وارد نشدن به داخل شش ها بطور مستقيم به جريان خون راه پيدا نميکند و در نتيجه آسيب کمتري به سلامت شما وارد مي کند .
علاوه بر مزيت پيپ و توتون درباره سلامتي انسان نسبت به سيگارت ، موضوع ديگر اين است که مصرف پيپ از لحاظ اقتصادي نيز به نفع شماست چرا که بجاي کشيدن چندين نخ سيگارت در مدت زماني کوتاه و اجبار براي خريدن پاکتي ديگر ، شما مي توانيد يک قوطي پنجاه گرمي توتون پيپ را انتخاب کرده و با هر بار ، بارگذاري پيپ خود بطور متوسط تا يک ساعت از کشيدن آن لذت ببريد .
توجه داشته باشيد که مدت کشيدن توتون در پيپ همانند لذت يک نوشيدني گوارا و دلچسب است ، دود قوي و غليظ آن را وارد دهان خود مي کنيد ، طعم آن را حس کرده و سپس بصورت توده اي از ابري سفيد و خاکستري ان را بيرون داده و محو تماشاي منظره زيباي آن در بالاي سر خود خواهيد شد .
نکته ديگر در مورد توتون پيپ اين است که شما قادر به درک و دريافت رايحه اي که از سوختن توتون در پيپ شما در محيط اطراف پراکنده مي شود همانند افرادي که در اطراف شما هستند و آن رايحه را حس مي کنند ، نخواهيد بود .
درک و دريافت شما از رايحه توتون مصرفي با درک و دريافت اطرافيان شما کاملا متفاوت خواهد بود .
توجه به اين نکته ضروري است که زياده روي در مصرف توتون مي تواند لذت آن را به عذاب تبديل کند .
ميزان مصرف توتون هر فرد با فرد ديگر متفاوت است و حتي در يک فرد مشخص نيز اين ميزان مي تواند متغير و متفاوت باشد .
بسته به شرايط محيطي و روحي يک فرد شايد ميزان توتون مصرفي شخص متغير باشد . بعنوان مثال معمولا افراد در شرايطي که تحت فشار و استرس هستند ميزان توتون بيشتري نسبت به زمان هايي که در آرامش هستند ، مصرف مي کنند و يا حتي شرايط محيطي نيز مي تواند تاثير گذار باشد به ميزان توتون مصرفي و يا حتي عادات اسموک شما ، بعنوان مثال فردي که بطور عادي در هنگام غروب و يا شامگاه پيپ مي کشد در شرايط مختلف فرضا در تعطيلات و يا جمع دوستان بر خلاف عادت هميشگي خود صبحگاه نيز اقدام به کشيدن پيپ مي کند ولي گاهي بوي پيپ فرد ديگر و يا ديدن پيپ کشيدن ديگران شما را وسوسه ميکند که برخلاف عادات اسموک خود و در زماني خارج از معمول ، اقدام به پيپ کشيدن کنيد .
تفاوت شما با افرادي که سيگارت مصرف ميکنند اين است که پيپ کش ها ، کشيدن پيپ را بعنوان نوعي تفريح و سرگرمي مي بينند ، در صورتي که افرادي که سيگارت مصرف مي کنند دچار نوعي عادت شده اند که طبق مثل معروف :
ترک عادت موجب مرض است .
توجه داشته باشيد که مدت زمان پيپ کشيدن به عوامل بسياري بستگي دارد .
مثلا به :
-خريد توتون پيپ
-ميزان رطوبت توتون
-خريد پيپ
-فرم بيروني پيپ
-فرم داخل آتشگاه پيپ
-فرم استم
-طراحي کلي پيپ و سيستم استفاده شده در آن
-متريال استفاده شده در ساخت پيپ که در تمام اجزا پيپ ميتواند استفاده شده باشد
-شرايط فرد مصرف کننده
-چه روحي و چه فيزيکي
-شرايط آب و هوايي منطقه
-ارتفاع از سطح دريا
-نوع توتون مصرفي که خود دنيايي دارد
-انتخاب درست توتون با فرم و شيپ پيپ
-استايل و عادات اسموک فرد مصرف کننده
-نحوه پر کردن توتون پيپ.
هنر پيپ کشيدن با پرکردن آن شروع مي شود ، مرحله اي که شايد آسان به نظر برسد اما يکي از مراحل مهم و اساسي در پيپ کشيدن مي باشد که اگر درست انجام شود نه تنها مي تواند شما را از گزش زبان در حين اسموک در امان نگاه دارد بلکه مي تواند باعث گردد که پيپ شما بيشتر روشن بماند و نياز به تعداد دفعات کمتري جهت روشن کردن مجدد پيپ خود ، داشته باشيد و در نتيجه لذت بيشتري از اسموک خود خواهيد برد .
از زماني که پيپ کش ها متوجه اين نکته شدند که در حين اسموک پيپ در دهان همزمان امکان نوشتن مطلب نيز وجود دارد شروع به ابداع راه کار ها ، تکنيک ها و ترفند هاي مختلف درباره پرکردن و بارگذاري توتون در داخل آتشگاه پيپ کرده اند .
با بررسي اين تکنيک ها گاهي به اين نتيجه مي رسيد که برخي از آنها را افرادي نوشته اند که اصلا پيپ کش نبوده اند و يا برخي از اين تکنيک ها فقط به درد بعضي توتون هاي خاص مي خورد و در مورد آنها کارايي دادند .
روشهاي زيادي براي بارگذاري توتون وجود دارد . سعي کنيد همه روشها را تمرين کرده و بخوبي فراگيريد و براي پيپ ها و توتون هاي مختلف امتحان کنيد و دريابيد هر روش مناسب چه شکلي از آتشگاه و چه توتوني ميباشد .
اساسي ترين نکته در بارگذاري توتون آن است که نيمه پاييني آتشگاه با فشار و تراکم کم و نيمه بالايي آن فشرده تر و متراکم تر پر شود . با دانستن اين نکته ميتوانيد روشها را باهم ترکيب کرده و حتي روش خاصي را براي خود ابداع کنيد .
هنگامي که پيپ را پرکرديد ، پيش از روشن کردن چند پک به پيپ بزنيد ، اگر هوا بخوبي جريان پيدا نکرد بيش از حد توتون را فشرده کرده ايد و بايد پيپ را خالي کرده و دوباره پر کنيد . بطور معمول ميزان جريان هواي عبوري بايد مشابه زماني باشد که بوسيله ني يک نوشيدني ميل ميکنيد .
زماني که پيپ را پر و روشن کرديد ، اگر توتون را به اندازه کافي فشرده ، پر نکرده ايد خيلي راحت ميتوان کمي فشرده اش کرد در حاليکه اگر توتون را بيش از حد فشرده کنيد براحتي نميتوان فشردگي آن را کم کرد .
روش انباشته کردن :
Stuff and Puff Method
ين روش بيشتر توسط پيپ کشهاي قديمي و با تجربه استفاده ميشود . پس از سالها تجربه ، پيپ را داخل پاکت يا قوطي توتون فرو برده و با انگشت مقدار مناسبي از توتون را داخل آتشگاه انباشته ميکنند و تخمين ميزنند که چه مقدار فشار نياز است تا هوا بتواند بخوبي از ميان توتونها جريان پيدا کند .
پرکردن پيپ با اين روش در يک مرحله انجام ميشود و پيپ آماده روشن شدن است .

روش سه مرحله اي :
Three Step Method
همانگونه که از نامش پيداست در 3 مرحله انجام ميشود نکته اصلي در اين روش برداشتن مقدار مناسب توتون در هر مرحله است .
در مرحله اول بسته توتون بايد بسيار کوچک باشد و با فشار بسيار کم کف آتشگاه ريخته و پرشود .
در مرحله دوم بسته توتون کمي بزرگتر ار مرحله اول ميباشد و با فشار بيشتري نسبت به قبل توتون را داخل آتشگاه پر کرده تا نيمي از گنجايش آن پر شود .
در مرحله سوم نيز بسته توتون را برداشته و با فشار بيشتري داخل آتشگاه پر ميکنيد تا سطح توتون چند ميليمتر از سطح دهانه آتشگاه پايين تر قرار گيرد .
نکته : مقدار فشار مورد استفاده براي هر مرحله بدين گونه است : مرحله اول با فشاري به اندازه زور يک کودک ، مرحله دوم به اندازه زور يک زن و در مرحله سوم به اندازه زور يک مرد .

روش دو مرحله اي :
Two Step Method
مشابه روش 3 مرحله اي است با اين تفاوت که از مرحله دوم شروع ميکني .

روش بسته هوايي :
Air Pocket Method
اين روش توسط فردي بنام فرد هانا در مقاله اي در سال 2007 معرفي شده است .
در اين روش قسمت انتهاي آتشگاه خالي گذاشته ميشود تا بسته هوايي در اين قسمت تشکيل شود .
با سه انگشت شست ، اشاره و مياني بسته بزرگي از توتون را برداشته و بين انگشتان فشرده ميکنيم .
اين بسته توتون بايد در نيمه بالايي آتشگاه پر شود و نيمه پاييني خالي گذاشته شود .
بسته توتون را با کمي فشار وارد آتشگاه کرده و همزمان آن را بپيچانيد تا بخوبي در نيمه بالايي آتشگاه قرار گيرد تا حدي که کمي از سطح دهانه پيپ پايين تر باشد .
ته آتشگاه بايد خالي از توتون باشد .
مراقب باشيد که مرکز توتون را فشار ندهيد تا توتون بيش از حد فرو نرود و بسته هواي کف آتشگاه را پر نکند .
براي روشن کردن پيپ در اين روش ، شعله را روي مرکز توتون بگيريد و پيپ را روشن کنيد در اين صورت توتون به سمت کناره ها و ديواره آتشگاه خواهد سوخت .
در هنگام کشيدن پيپ ، زماني که ميخواهيد سطح توتون را بکوبيد فقط سعي کنيد کناره هاي آن را بکوبيد ، مرکز توتون را نکوبيد تا به کف آتشگاه نچسبد و بسته هوا را پر نکند .
روش فرانک :
Frank Method
اين روش توسط آکيم فرانک ابداع شده است .
در اين روش ابتدا مقدار کمي توتون را با فشار بسيار کم داخل آتشگاه ميريزيم .
سپس با 3 انگشت شست ، اشاره و مياني بسته متوسطي از توتون را برداشته بين انگشتان فشرده ميکنيم و با روش خاصي درون آتشگاه پر ميکنيم .
توضيح اين روش پيچيده است پس پيشنهاد ميشود به ويدئوي مربوطه که توسط خود آقاي فرانک توضيح داده شده رجوع کنيد .
روش ترکيبي :
Hybrid Method
اين روش ترکيبي از روش بسته هوا و روش فرانک ميباشد .
بدون انجام دادن قسمت اول روش فرانک ، مشابه روش بسته هوا ، نيمه پاييني آتشگاه را خالي ميگذاريم .
با سه انگشت انگشت شست ، اشاره و مياني بسته بزرگي از توتون را برداشته و بين انگشتان فشرده ميکنيم و با روشي که در مرحله دوم روش فرانک انجام داديد ، توتون را درون آتشگاه پر ميکينم .
و اما تکنيکي که در اينجا قصد داريم براي شما دوستان شرح دهيم تکنيکي است که در مورد پيپ ها و توتون هاي مختلف در طي ساليان دراز جواب داده و کارايي داشته .
و بسياري از فروشندگان پيپ و توتون آن را به مشتريان خود مخصوصا تازه کارها ارائه ميکنند چون مي دانند که اگر مشتري از پيپ کشيدن خود لذت کافي را ببرد سود آن براي خود فروشنده خواهد بود و به عبارتي :
يک پيپ کش شاد و راضي از اسموک خود ، يک مشتري خوب نيز خواهد بود .
در ابتدا پيپ خود را بررسي کنيد از جهت نبودن تکه هاي توتون از اسموک قبلي شما و يا خاکستر باقي مانده در داخل آتشگاه ، همچنين از لحاظ نبودن توتون و يا هر شئ خارجي در مسير هوايي از انتهاي سوراخ هوايي کف آتشگاه در مسير شنک تا داخل استم و قسمت دهاني که مانع از جريان مناسب و طبيعي هوا گردد .
نکته دوم آب بندي مناسب داخل آتشگاه به جهت داشتن اسموکي خنک تر همچنين درک بهتر طعم توتون و جلوگيري از آسيب رسيدن به بدنه پيپ .
پس در هنگام استفاده از پيپ هاي نو در دفعات ابتدايي بسيار ملايم و آرام پيپ بکشيد تا اينکه کربن لازم بر روي ديواره داخلي آتشگاه تشکيل گردد که اين کار معمولا بين پنج تا ده دفعه استفاده از پيپ زمان مي برد .
استفاده از يک پيپ نو مانند آشنايي با يک دوست جديد است که با گذشت زمان شروع به شناخت از او مي کنيد .
بارگذاري اوليه پيپ ، تمپ کردن و شعله گرفتن براي اولين بار بر روي توتون و اسموک دود حاصل از سوختن برگ هاي توتون و احساس اينکه براي اولين بار دود از مسير هوايي پيپ و از داخل استم عبور کرده و وارد دهان شما مي شود ، همگي مانند يک ماجراجويي شگفت انگيز خواهد بود که بايد از لحظه به لحظه آن لذت کافي را ببريد .
براي بردن لذت کافي و مناسب از اسموک خود و همچنين مراقبت از آسيب نرساندن به پيپ خود ، سعي کنيد ، آب بندي اوليه پيپ خود را جدي بگيريد .
آب بندي اوليه پيپ و يا به اصطلاح :
Break-in
در مورد پيپ هاي نو امري است که باعث بحث هاي مفصل بر سر علل و چگونگي اين موضوع شده .
اولين موضوع که بايد توجه داشت چگونگي بارگذاري توتون براي شروع استفاده از پيپ ميباشد .براي سالها پيشنهاد ميشد که در ابتدا به اندازه نصف گنجايش آتشگاه پيپ توتون بارگذاري شود
و سپس به مرور زمان حجم توتون را افزايش داده تا به ظرفيت کامل آتشگاه برسيم ! با اين باور که به اين طريق ميتوان لايه کربني يا همان کيک لازم را بر روي ديواره داخلي آتشگاه از پايين به بالا بطور يکنواخت ايجاد کرد .دو مشکل وجود دارد :اول اينکه اگر لايه کربني از پايين اتشگاه تشکيل شود و تا سوراخ هواي کف آتشگاه ادامه پيدا کند امکان بسته شدن سوراخ هوا به مرور زمان وجود دارد و بعد از مدتي نياز به باز کردن مسير هوا ضروري به نظر ميرسد .دوم اينکه درصد خيلي کمي از پايپرها معمولا تمام توتون را تا انتها مصرف ميکنند و درصد کمتري نيز بدون ايجاد رطوبت و شيره اين کار را انجام ميدهند ! پس ميبينيم که نياز به تشکيل لايه کربني تا پايين آتشگاه پيپ ضروري نيست .موضوع دوم آب بندي اوليه آتشگاه پيپ بوسيله آب قند و يا عسل و يا .... براي ايجاد چسبندگي جهت تشکيل لايه کربني است !اين روش توصيه نميشود !!!به دليل اينکه هر عامل خارجي جهت تسريع روند تشکيل لايه کربني باعث بوجود آمدن لايه کربني ترد و شکننده و ناپايدار ميگردد و در هنگام ريمر و يا تميز کردن آتشگاه امکان کنده شده قطعاتي از اين لايه ترد و شکننده و بي محافظ ماندن بدنه اتشگاه در محل لايه کربني از بين رفته ، وجود دارد و در نتيجه امکان سوراخ شدن و از بين رفتن ديواره اتشگاه از داخل بر اثر حرارت بوجود ميايد .
در موردد پيپ هاي ميرشام توجه داشته باشيد که از همان اول بصورت نرمال و معمولي مورد استفاده قرار گيرند و بعد از هر بار مصرف آتشگاه تميز شود و به هيچ وجه نبايد در داخل ابن نوع پيپ ها لايه کربني ايجاد گردد .ريمر و تميز کردن اتشگاه پيپ به منظور جلوگيري از ضخيم شدن بيش از اندازه لايه کربني که باعث ايجاد ترک در ديواره پيپ ميشود ، در فاصله هاي زماني مناسب ضروري است .
اهميت اين مطلب به قدري است که دهه چهل ميلادي فروشگاه پيپ و توتون :
Astleys
اين امکان را به خريداران خود داده بود که در صورت نياز پيپ نو خود را در اختيار فروشگاه قرار دهند تا ظرف مدت سه روز با استفاده از توتون مورد علاقه مشتري ، پيپ آنها را آب بندي کنند و به آنها تحويل دهند .
در حقيقت آب بندي پيپ باعث محکمتر شدن پيپ شما شده و کمتر گرم مي شود.
چرا بايد حتما پيپ را آب بندي کنيم ؟
1- کربن روي ديواره ها در نقش عايق حرار تي چوب را از آتش محافظت ميکند و نبودن آن چوب را نسبت به حرارت بالا آسيب پذير مي کند.
2- کربن روي ديواره ها بعضي مواد نامطلوب حاصل از سوخت توتون را جذب ميکند و از دود جدا ميکند.
3- کربن وي ديواره ها حرارت را دون پيپ نگه ميدارد و از سرد شدن و خاموش شدن توتون جلوگيري ميکند.
چطور اين لايه را ايجاد کنيم؟
روش اول آب بندي پيپ :
پيپ هاي چوبي يا هنگام خريد داخل آتشگاه آن را آغشته به کربن کرده اند و يا آغشته نيست. لذا در هر دوحالت مقداري آب در ليوان کوچکي (به اندازه ليوان قهوه ترک) ريخته و درون آن چند عدد حبه قند بريزيد (4 عدد کفايت مي کند) و قند را داخل آب حل کنيد. سپس انگشت خود را به محلول آب قند آغشته نموده و داخل آتشگاه پيپ را خيس کنيد و پس از گذشت 10 دقيقه اين کار را تکرار کنيد. بعد از خشک شدن، پيپ شما آماده استفاده است. البته از عسل هم براي آب بندي پيپ استفاده مي شود. توجه داشته باشيد عسل يک بار آغشته شده و مقدار آن هم بسيار کم باشد. در ضمن در صورتيکه اين کار را قبل از استفاده از پيپ انجام نداده ايد ديگر انجام ندهيد چون اين کار فقط يک بار و فقط براي بار اول در عمر هر پيپ قابل انجام است
روش دوم آب بندي پيپ :
چهار تا پنج بار اول پيپ را تا يک چهارم ظرفيت آن پر کنيد و کامل بکشيد، مراقب باشيد که داغ نشود چا که در اين مرحله به دليل نداشتن کربن نسبت به حرارت آسيب پذير است، لذا به آرامي آن را بکشيد.سپس چهار تا پنج بار پيپ را تا نيمه پر کرده به آرامي و کامل بکشيد، بعد از آن نيز چندين با پيپ را کامل پر کنيد و بکشيد.
پس از تمام شدن توتون در هر دفعه بگذاريد پيپ سرد شود سپس به دقت و بدون لمس ديواره ها توتون سوخته را خالي کنيد، اگر توتوني به ديواره چسبيده بود آن را رها کنيد زيرا تلاش زياد براي تخليه پيپ و تماس با ديواره ها کربني که ايجاد کرده ايد را جدا مي کند.
روش هاي سريعتري نيز براي ايجاد کربن وجود دارند، يک روش آن است که تا دو سه بار اول محلولي 50 درصدي از آب و عسل را با انگشت به صورت لايه نازکي به ديواره هاي پيپ بماليد و بگذاريد خشک شود، سپس آن را پر کنيد و بکشيد.
بعضي از سازنده ها يک لايه کربن نازک داخل پيپ ايجاد ميکنند که کار آب بندي را سريعتر ميکند، دقت کنيد که اين لايه بسيار نازک است و فقط براي تسريع آب بندي ميباشد و قطر آن براي محافظت از پيپ در برابر حرارت زياد کافي نيست.
پس مرحله آب بندي اوليه را در مورد پيپ هاي برايري جدي بگيريد و با صبر و حوصله آن را انجام دهيد ، البته برخي از سازندگان پيپ هاي خود را با لايه نازکي از کربن در داخل آتشگاه ارائه مي دهند با اين حال بازهم دفعات اوليه اسموک پيپ بايد بسيار آرام و ملايم باشد تا آب بندي و لايه کربني لازم بر روي ديواره آتشگاه تشکيل شود .
توجه داشته باشيد که اين آب بندي در مورد پيپ هاي مرشام ، سفالي و کورنوکاب نياز نيست و تشکيل لايه کربني فقط در مورد پيپ هاي برايري کاربرد دارد .
توجه به اين نکته نيز ضروري است که ضخامت اين لايه کربن نبايد بيش از يک شانزدهم اينچ يا چيزي در حدود يک و نيم ميليمتر باشد چون ضخامت بيش از اين اندازه نيز ، خود باعث آسيب رسيدن به بدنه پيپ و کيفيت اسموک آن مي شود .
هرچه ضخامت اين لايه بيشتر شود ظرفيت آتشگاه پيپ نيز کمتر مي شود . در چنين حالتي براحتي مي توانيد با مراجعه به يک مرکز معتبر جهت سرويس پيپ خود اقدام کنيد ‌. توصيه مي شود که هرگز به جهت از بين بردن و تراشيدن لايه کربن داخل آتشگاه از چاقو و يا هر شئ نوک تيز ديگري استفاده نکنيد چراکه باعث آسيب رساندن به بدنه پيپ و ايجاد خراش بر روي آن شده ک? به مرور زمان اين خراش هاي کوچک تبديل به ترک و در بدترين حالت شکاف بر روي بدنه پيپ مي گردند ، پس ترجيحا از ابزارهاي موجود جهت اين کار و سپردن پيپ به متخصص ، استفاده کنيد .
بعد از اطمينان پيدا کردن از تميز بودن پيپ نوبت به بارگذاري توتون داخل آتشگاه پيپ مي رسد ، در اينجا بطور کلي توتون ها را به دو دسته توتون با برش پلاگ و يا فشرده و توتون هايي با برش رشته اي و خرد شده تقسيم ميکنيم ، در هر دو حالت ابتدا بايد توتون را بر روي سطحي پخش کنيد و بررسي کنيد که تکه اي ناخالص در آن وجود نداشته باشد چرا که شايد باعث انسداد مسير هوايي و مانع از سوختن مناسب توتون گردد .
دقت کنيد که قبل از بارگذاري توتون ، حتما هوادهي لازم را انجام داده ، توتون را روي سطحي تميز و صاف ريخته با انگشتان خود آن را از هم جدا کنيد و بررسي کنيد تا تکه هاي ناخالصي و يا بهم چسبيده که باعث انسداد مسير هوايي مي شوند ، باقي نماند ، فارغ از اينکه برش و نوع توتون شما چه باشد حتما اين مرحله را انجام دهيد .
روند کار در فرآيند بارگذاري پيشنهادي به اين شکل است که بايد در مرحله انجام گيرد تا بارگذاري بطور مناسب و کامل جهت داشتن اسموکي استاندارد ، انجام گيرد .
در مرحله اول با سه انگشت خود مقداري توتون برداشته و از بالا به داخل آتشگاه بريزيد ، بگذاريد نيروي جاذبه کار خود را انحام دهد تا وقتي که آتشگاه از حجم توتوني که کاملا پوک و تنک است پر شود .
حال با نوک انگشتان خود از بيرون به بدنه آتشگاه ضربه هاي آرامي بزنيد تا توتون داخل آن جابجا شده و سطح آن پايين رود و سپس با استفاده از تمپر‌ پيپ توتون داخل آتشگاه را فشرده کرده تا سطح آن به يک سوم پايين آتشگاه برسد ، توجه داشته باشيد که فشرده سازي بايد طوري انجام شودد که حالت فنري و ارتجاعي حجم توتون داخل آتشگاه هنگامي که روي سطح آن به آرامي فشار وارد ميکنيد ، حفظ شود .
مرحله دوم نيز تکرار مرحله قبلي است و اين بار فشرده سازي را تا جايي انجام ميدهيم که سطح توتون به يک سوم بالايي آتشگاه برسد و در مرحله آخر که مرحله سوم اين فرآيند است بار ديگر همان دستورالعمل قبلي را تکرار ميکنيم و اين بار فشرده سازي تا جايي انجام مي شود که سطح توتون با لبه آتشگاه همسطح شود با حفظ حالت ارتجاعي و فنري حجم توتون در هنگام وارد کردن فشار بر روي آن .
توجه داشته باشيد که بارگذاري توتون نياز به تکرار و تمرين دارد پس اگر متوجه بيش از حد فشرده شدن توتون داخل آتشگاه شديد و عبور هوا در حين اسموک سخت بود ، تمام توتون بارگذاري شده را خالي کنيد و مراحل را از ابتدا تکرار کنيد .
دقت کنيد که همواره جهت بارگذاري از توتوني با ميزان رطوبت مناسب استفاده کنيد ، چراکه توتون خشک باعث سريع و داغ سوختن مي شود که خود منجر به ايجاد گزش زبان و از بين رفتن کيفيت اسموک شما ، خواهد شد .
در حين مراحل بارگذاري توتون بد نيست که هر از چندگاهي اسموکي داشته باشيد تا مطمئن شويد توتون زياد فشرده نشده و با مسير هوايي توسط تکه هاي کوچک توتون ، مسدود نشده باشد .
پس براي رسيدن به بارگذاري مناسب تکرار و تمرين لازمه کار است .

روشهاي بارگذاري توتون هاي فشرده :
منظور از توتونهاي فشرده همان برشهاي : کرلي ، فليک ، بروکن فليک ، روپ و پلاگ ميباشد .
همانطور که قبلا در مورد برشهاي گوناگون توتون توضيح داده شد ، برش کرلي بسيار شبيه برش فليک ميباشد و تنها در شکل و کمي در ضخامت متفاوتند . روشهاي بارگذاري اين توتون بسيار شبيه توتونهاي فليک ميباشد .
در مورد توتون بروکن فليک بهتر است از دو روش خرد کردن يا برش مکعبي براي بارگذاري استفاده شود .
توتون روپ را بايد به شکل کرلي برش داد و با يکي از روشهاي مخصوص برش کرلي بارگذاري کرد .
توتون پلاگ نيز بايد در ابتدا بصورت فليک برش داده شود و سپس با يکي از روشهاي بارگذاري فليک در آتشگاه پر شود .
نکته اي که در مورد تمام توتونهاي فشرده بايد گفت آن است که در مقايسه با توتوهايي با برش روباني يا شگ رطوبت بالاتري دارند و معولا بايد براي مدتي در مجاورت هوا قرار گيرند تا رطوبتشان به حد مطلوب برسد و قابل استعمال گردند . بسته به نوع برش و توتون و ميزان رطوبت اوليه در حدودد 15 تا يک ساعت فرآيند هوادهي طول ميکشد .
1– روش خرد کردن:
Rubbing out Method
همانطور که از نامش پيداست در اين روش توتون فليک يا کرلي را کاملا تکه تکه و خرد ميکنيم بعد از اينکار ميتوان با هر يک از روشهاي توتون ميکسچر آن را بارگذاري کرد . بطور کلي توتونهاي فليک را نبايد بصورت فشرده درون پيپ بارگذاري کرد .
تکه هاي درشت تر را در کف آتشگاه قرار ميدهيم تا تکه هاي ريزتر مسير عبور هوا را مسدود نکنند . ميتوان مقداري توتون ريز و پودر شده را روي سطح قرار دهيم تا باعث سهولت در آتش گرفتن توتون شود .

روش برش مکعبي :
Cube cut Method
بوسيله قيچي ( يا دست يا حتي ناخن ) فليک را در راستاي بافت توتونهاي فشرده شده به پهناي حدود نيم سانتي متر ميبريم و سپس نوارها را به تکه هايي با ابعادي در حدود 0.5 در 0.5 سانتي متر تبديل ميکنيم .
توتونهاي کرلي را ميتوانيد مثل برش پيتزا به 4 تا 6 قسمت تقسيم کنيد .
چند تکه بزرگتر توتون را کف آتشگاه قرار داده و سپس بدون فشار تکه هاي ديگر را داخل پيپ پر ميکنيد و با انگشت ضربه هاي آرامي به ديواره کاسه پيپ بزنيد تا فضاي خالي بين توتونها با تکه هاي ريزتر پر شود و روي سطح خارجي از مقداري توتون خيلي ريز جهت سهولت در روشن شدن پيپ استفاده کنيد .
روش رول کردن :
Roll and stuff Method
در اين روش فليک را در جهت بافت توتون ( از درازا ) بصورت رولت ، رول کرده و داخل آتشگاه قرار ميدهيم ، در صورتي که برش فليک بيش از گنجايش آتشگاه پيپ شما باشد توتون را به اندازه مورد نياز ببريد تا قد فليک کوتاه تر گردد و طبق معمول روي سطح توتون را با خرده هاي توتون جهت سهولت در آتش گرفتن پيپ ، پرکنيد .
روش رول کردن براي توتونهايي کرلي با فليک کمي تفاوت دارد . توتون کرلي از قبل رول شده است .چند برش از توتون را برداريد و روي هم قرار دهيد و به شکل استوانه داخل آتشگاه قرار دهيد البته اين روش براي پيپ هايي با آتشگاه کوچک مناسب نيست .
حالت ديگر براي توتون کرلي اين است که توتونهاي روي هم چيده شده را از پهنا کمي ورز داده تا به شکل يک دوک درآيد و داخل آتشگاه قرار دهيد .
در حالت ديگر ميتوانيد هر کدام از برشها را جداگانه رول کرده و به شکل استوانه درآورده و در کنار هم داخل آتشگاه قرار دهيد .
روش تا کردن :
Fold and stuff Method
روشي که توضيح داده ميشود با روشي اصلي کمي تفاوت دارد پيشنهاد ميشود به روش توضيح داده شده عمل کنيد .
روش اصلي : ابتدا فليک را از پهنا سپس از درازا تا کرده تا به شکل يک استوانه-مکعب درآيد و در آتشگاه قرار داده ميشود .
روش پيشنهادي : فليک را از درازا تا کنيد سپس آن را از پهنا رول کنيد حالا توتون را که بصورت استوانه درآمده داخل آتشگاه قرار دهيد .
براي پيپ هايي که آتشگاه مخروطي شکل دارند بهتر است قبل از قرار دادن استوانه داخل پيپ قسمت انتهايي توتون را کمي با انگشت فشرده کنيد تا حالت مخروطي پيدا کند و بهتر داخل آتشگاه قرار بگيرد .
حالتي ديگر از اين روش وجود دارد که مناسب پيپ هايي با آتشگاه بزرگ است . در اين روش فليک را سه تا ميکنند ، ابتدا يک سوم فليک را به پشت تا کرده سپس يک سوم ديگر را به جلو تا ميکنيد تا بشکل حرف ( زد ) انگليسي در بيايد مابقي مراحل مانند حالت اول ميباشد .
براي توتونهاي کرلي ميتوانيد هر برش را 2 بار تا کنيد ابتدا از وسط تا کرده تا بشکل نيم دايره در بيايد سپس در جهت ديگر تا ميکنيد تا در نهايت بصورت يک چهارم دايره دربيايد براي پر کردن کافي است توتون ها را با فشار بسيار ناچيز داخل آتشگاه قرار دهيد .
باورهاي اشتباه درباره پيپ کشيدن :
باور اشتباه اول :
تميز کردن پيپ بعد از هر بار استفاده از پيپ ، زيان آور است و ضروري نيست .
باوري غلط که شايد رايج ترين و زيان بارترين اشتباه در زمينه پيپ و پيپ کشيدن باشد ، چرا که در طي زمان باعث صدمه زدن به پيپ و ناخوشنودي از پيپ کشيدن خواهد شد .
بطور اصولي شما بعد از هر بار استفاده از پيپ ، بايد آن را تميز کنيد ، کاري بسيار ساده که نياز به مهارت و تخصص خاصي ندارد .
بعد از سرد شدن پيپ با استفاده از نخ تميز کننده ، مسير هوايي از سوراخ کف آتشگاه تا سوراخ خروجي دهاني استم را کاملا خشک و تميز کنيد ، همچنين ديواره داخل آتشگاه ، و اين کار را تا جايي که نياز است تکرار کنيد و در مصرف نخ ، خساست بخرج ندهيد .
باور اشتباه دوم :
چگونگي بارگذاري توتون ، اهميت چنداني ندارد .
اتفاقا اين موضوع بسيار پراهميت است و تاثير مستقيم بر روي کيفيت اسموک و نحوه سوختن توتون ، خواهد داشت .
بطور کلي هدف از بارگذاري صحيح توتون ، اين است که در آخر کار حجمي مناسب از توتوني منسجم و در عين حال ارتجاعي و نرم در داخل آتشگاه داشته باشيم .
تنها راه عملي براي رسيدن به اين هدف ، صبر و صرف وقت و زمان لازم است .
توصيه مي شود در ابتدا روش هاي مختلف بارگذاري توتون را بطور صحيح و اصولي بياموزيد و سپس در آرامش به تمرين و تجربه پرداخته تا به ايده آل ترين روش براي داشتن اسموکي با کيفيت ، برسيد .
در اين راه از صرف وقت و تلاش و تکرار ، دريغ نکنيد .
باور اشتباه سوم :
لازمه داشتن يک اسموک با کيفيت ، داشتن يک‌ پيپ گران قيمت است .
توجه به اين نکته ضروري است که براي داشتن اسموکي با کيفيت نياز به يک پيپ تهيه شده از متريال مناسب و ساخته شده به روش اصولي و رعايت نکات ضروري در هنگام بارگذاري و اسموک پيپ ، داريد .
که به اين منظور ، الزاما نيازي به داشتن پيپي گران قيمت ، نداريد .
شما با داشتن يک پيپ ساده و با رعايت استاندارهاي لازم و نکات ضروري ، مي توانيد اسموکي با کيفيت داشته باشيد .
در نظر داشته باشيد که بالا بودن قيمت بعضي پيپ ها ، به دليل کميابي و يا استفاده از تزئينات گران قيمت بر روي آنهاست که الزاما تاثيري بر روي کيفيت اسموک پيپ ندارد .
باور اشتباه چهارم :
با هر پيپ ! حتي يک پيپ بي کيفيت و فيک نيز ميتوان اسموک با کيفيتي داشت .
دقيقا متضاد باور غلط قبلي ، در اينجا نيز با يک باور و برداشت اشتباه مواجه هستيم ، ديده مي شود برخي از افراد اصرار بر اين دارند که با هر پيپي حتي پيپ هاي فيک و بي کيفيت ، اسموک با کيفيتي دارند .
عقل سليم و منطق درست انساني ، اين ادعا را رد مي کند .
بنابر مطالب گفته شده قبلي ، براي داشتن يک اسموک با کيفيت ، رعايت حداقل استانداردها لازم و ضروري است .
باور اشتباه پنجم :
گزش زبان
Tongue Bite
همان سوختن زبان
Tongue Burning
است .
متاسفانه ديده مي شود که در بين پيپ کش ها تفاوت موجود بين اين دو موضوع در نظر گرفته نميشود و اهميتي به اين تفاوت نميدهند .
در حاليکه تفاوت بين گزش زبان و سوختن زبان در حين اسموک اهميت بسياري براي داشتن اسموکي با کيفيت ، دارد .
گزش زبان ناشي از واکنش شيميايي سوختن توتون و تاثير آن بر روي زبان شماست که باعث مي شود شما يک حس تلخي بر روي زبان خود در حين اسموک ، احساس کنيد .
اگر دچار گزش زبان هستيد از توتوني با Ph پايين تر استفاده کنيد .
سوختن زبان ناشي از سوختن فيزيکي زبان بر اثر حرارت بالاي ناشي از سوختن توتون بعلت اسموک شديد و مستمر و اشتباه ، مي باشد .
باور اشتباه ششم :
کيفيت اسموک پيپ هاي مرشام پايين تر از پيپ هاي برايري است .
باور غلط ديگري که در ميان برخي وجود دارد که پيپ هاي مرشام به دليل جنس و ظاهر بزرگتر نسبت به پيپ هاي برايري نساز به مکش و اسموک شديد تري دارند که در نتيجه کيفيت اسموک آنها را پايين مي آورد .
تا کنون هيچ گونه شواهدي دال بر اثبات اين ادعا بدست نيامده است .
پيپ هاي مرشام داراي کيفيت اسموکي برابر و حتي گاهي بالاتر از پيپ هاي براير هستند .
باور اشتباه هفتم :
پيپ هاي مرشام مزه توتون را از بين مي برند .
يکي ديگر از اشتباهات رايج در بين پيپ کش هاي عموما مبتدي و تازه کار و گاها آنهايي که راه را به اشتباه رفته اند ، مي باشد . توجه به اين موضوع ضروري است که بر خلاف اين باور اشتباه ، بدنه داخلي آتشگاه پيپ هاي مرشام به اين دليل که در حين اسموک بر خلاف پيپ هاي برايري نميسوزند طعم و مزه خالص تر و پاک تري از توتون ارائه مي دهند .
دليل اين باور غلط شايد از اينجا بوجود آمده باشد که افراد در هنگام استفاده از پيپ هاي برايري به دليل وجود لايه کربني در ديواره داخلي آتشگاه و رعايت نکردن اصول لازم و افزايش اين اين لايه کربني و تبديل شدن آن به کيک ، و تاثير وجود اين کيک بر روي طعم و مزه اصلي توتون درک صحيحي از مزه توتون ندارند و به همين دليل در هنگام استفاده از پيپ هاي مرشام ، عکس العمل اشتباهي نسبت به مزه و طعم توتون در اين نوع پيپ ، از خود نشان مي دهند .
اکنون نوبت به مرحله روشن کردن پيپ و شعله ور شدن توتون رسيده است . براي اين کار بهتر است از کبريت هاي چوبي و يا فندک هاي گازي مخصوص پيپ استفاده کنيد که مناسب اين کار هستند و شعله تميزتري دارند .
به غير از حس نوستالژيک که به هنگام استفاده از کبريت به انسان دست ميدهد چند نکته ديگر نيز قابل ذکر است :
استفاده از فندک براي روشن کردن پيپ به چند دليل توصيه نميشود !
اول اينکه طعم و مزه توتون را عوض ميکند مخصوصا اگر زيپو باشد به دليل بنزين زيپو
دوم اينکه حرارت شعله فندک معمولا بيش از نياز توتون را ميسوزاند و اگر چه شايد خيلي ها متوجه نشوند ولي همين حرارت بالا تا حدودي در آتش گرفتن درست توتون و طعم اسموک اوليه تاثير دارد.
سوم اينکه وقتي سطح توتون پايين ميرود براي روشن کردن توتون با فندک اگر شعله فندک را تنظيم کنيم و کم باشد , به سطح توتون به درستي نميرسد و براي آتش گرفتن مجبور به اسموک هاي قوي هستيم که همين کار خود باعث افزايش حرارت و سوختن بيش از حد مي شود , اگر هم شعله فندک را با درجه بالا تنظيم کنيم که ارتفاع شعله زياد باشد خب بازهم با مشکل حرارت بيش از حد مواجه ميشويم حتي اگر اسموک آرام داشته باشيم.
پس بنا بر تجربه شخصي پيشنهاد مي کنم براي روشن کردن پيپ ترجيحا از کبريت مخصوص اين کار استفاده شود.
ترکيب مواد سوختني سر کبريت پيپ مختص اين کار است.
از لحاظ مقدار و مدت زمان روشن ماندن شعله جهت آتش زدن توتون به مقدار مناسب و با دقت اندازه گيري شده است , تا با مدت زمان و ميزان حرارت لازم در هر بار کبريت زدن مواجه باشيم.
معمولا کبريت هاي مخصوص پيپ بلند هستن تا براي روشن کردن توتوني که در کاسه پيپ پايين رفته با مشکلي روبرو نشويم و براحتي توتون را روشن کنيم.
نکته اي که لازم به ذکر است در مورد بوي گوگرد در هنگام افروختن اوليه شعله کبريت است که براي برخي ناخوشايند است و تاثير آن بر روي توتون را دوست ندارند که اين مشکل هم راه حل ساده اي دارد , در هنگام روشن کردن کبريت چند ثانيه اي بعد از روشن شدن کبريت آن را دور از توتون نگه داريد , هنگامي که بوي گوگرد اوليه از بين رفت به آرامي شعله را روي سطح توتون رقص درآوريد.
پيپ کشيدن با کبريت حال و هواي ديگري دارد.
اگر از کبريت چوبي استفاده مي کنيد بعد از شعله ور شدن کبريت چند ثانيه اي صبر کنيد تا بوي سولفور از بين برود و سپس از شعله آن جهت روشن کردن پيپ استفاده کنيد و اگر از فندک گازي مخصوص پيپ استفاده ميکنيد توجه داشته باشيد که حرارت شعله فندک بيشتر از کبريت است پس مراقب باشيد که هم لبه آتشگاه پيپ شما آسيب نبيند و هم اينکه شعله زياد باعث سدختن نامطلوب توتون نشود .
استفاده از ساير موارد جهت روشن کردن پيپ توصيه نمي شود .
در حالت ايده آل ، روشن کردن پيپ فرآيندي دومرحله اي است .
مرحله اول و يا روست کردن ويا نيمسوز کردن که به اصطلاح :
Charring Lightگفته مي شود .

هدف از اين مرحله ايجاد سطحي يکنواخت از توتون نيمسوز بر روي توتون بارگذاري شده است که باعث مي شود علاوه بر دريافت طعم و مزه توتون در همين مرحله ، اين امکان نيز فراهم مي شود تا در صورتي که بارگذاري توتون به درستي انجام شده باشد ، توتون بصورت يکنواخت تا انتهاي کاسه بسوزد .
براي اين کار ، شعله کبريت و يا فندک را روي سطح توتون بصورت يکنواخت و به آرامي حرکت مي دهيد و در همين حال به آرامي کام ميگيريد تا تمام سطح توتون روشن شود ، سپس پيپ را از دهان دور کنيد و توتون نيمسوز و خاکستر شده را که به بالا حرکت کرده و احتمالا از لبه آتشگاه بالاتر آمده ، بوسيله تمپر و يا کوبه به آرامي فشرده کنيد تا با سطح توتون نسوخته زير خود تماس برقرار کند .

حال نوبت به شعله دوم مي رسد ، همانند مرحله اول شعله را بر روي سطح توتون نيمسوز شده بطور کامل و يکنواخت حرکت مي دهيد و کام بگيريد تا اينکه سطح توتون شعله ور شود و دود حاصل از سوختن توتون بصورت ابري خاکستري در هوا پخش شود ، هنگامي که توتون شما کاملا روشن شد ، شعله را کنار برده ، پيپ شما جهت اسموک آماده است ، توجه داشته باشيد که تمپ کردن به موقع و متصل کردن توتون سوخته بالايي با توتون نسوخته پايين تر و کام گيري آرام و يکنواخت و مناسب باعث مي شود ، توتون شما روشن باقي بماند و نياز کمتري به استفاده مجدد از شعله جهت روشن کردن دوباره پيپ خود داشته باشيد ، شايد به همين دليل باشد که افرادي که در هنگام پيپ کشيدن صحبت مي کنند در حاليکه پيپ خود را در دهان دارند ، نياز کمتري به روشن کردن مجدد پيدا مي کنند ، چرا که در حين صحبت کردن در پيپ هوا جريان پيدا مي کند و توتون را روشن نگه مي دارد .